| Wizyty:
start: 2007-07-03
[14981117]
Wizyt łącznie
[5585]
Wizyt dzisiaj |
[291]
Zarejestrowanych użytkowników
[0]
Zalogowanych
[650]
Aktualności
[7]
Koncertów
[0]
Nieopublikowanych
[7]
Archiwalnych
[93]
Galerii
[18]
Linków
[0]
Postów RD
[55]
Reportaży/Relacji
[3]
Forum
[120]
Tematów forum
[2449]
Postów forum |
| |
|
<<
(315 dokumentów/strona 4 z 40/dokumenty 25-32)
>>
|
BLUES BOSS BOOGIE
| Autor: administrator, 2012-04-14 14:26:09 |
 BLUES BOSS BOOGIE, Living Blues No 217, 01/02.2012
by Lee Hildebrandt
Kenny ''Blues Boss'' Wayne w przeciągu 67 lat życia dwukrotnie rozpoczynał karierę bluesmana. Za pierwszym razem, w 1962, miał zaledwie 16 lat. Grał wtedy na fortepianie w zespole, który akompaniował Jimmiemu Reedowi w klubie Alfa Blowing w Los Angeles. Zdążył zagrać jedynie kilka akordów, kiedy na widowni wybuchła bójka i ojciec Wayne'a siłą usunął go ze sceny. Na kolejne podejście przyszła pora dopiero w 1994 roku, kiedy pianista był bliski 50-tki. Od tego czasu zdobywa z roku na rok większe międzynarodowe uznanie za ognisty styl gry na fortepianie, mocny wokal i repertuar oryginalnych boogie i bluesów, utrzymanych w duchu takich gigantów R&B, jak Amos Milburn, Ray Charles i Fats Domino.
Ojciec Wayne’a, Wielebny Mathew Spruell, nie uznawał bluesa – chyba, że grali ...więcej... |
|
 [0] komentarzy
skomentuj
|
|
Twój komentarz zostanie dodany po zaakceptowaniu przez moderatora
|
| |
|
|
|
NA ANTENIE RADIA DERF: RED HOLLOWAY
| Autor: administrator, 2012-03-18 13:32:43 |
 NA ANTENIE RADIA DERF: RED HOLLOWAY
25 lutego pożegnaliśmy Reda Hollowaya, znakomitego saksofonistę, równie chętnie sięgającego po jazz, jak i R&B, czy blues. W swojej długiej karierze grał zarówno z zespołach bluesowych, jak i jazzowych combach i big-bandach. Fascynował go swing, doo-wop i bebop, koncertował z Johnem Mayallem. B.B. Kingiem, i Rooseveltem Sykesem.
Red urodził się w 31 maja 1927 w Helena w stanie Arkansas, kiedy jego matka, pianistka miała zaledwie 13 lat. Wychowywał się bez ojca (skrzypka Johna Hollowaya), w wynajmowanym pokoju, tak małym, że noce spędzał nieraz śpiąc na wieku pianina. Red był jeszcze dzieckiem, kiedy matka zabrała go ze sobą do Chicago. Zanim podrósł na tyle, by udźwignąć saksofon, uczył się gry na pianinie, banjo i harmonijce. Saksofon tenorowy, instrument którego miał stać się mistrzem, podarował mu ojczym na 12 urodziny ...więcej... |
|
|
[0] komentarzy
skomentuj
|
|
Twój komentarz zostanie dodany po zaakceptowaniu przez moderatora
|
| |
|
|
|
TANI BLUES BLUEBIRDA
| Autor: administrator, 2012-03-17 17:49:40 |
 TANI BLUES BLUEBIRDA
by Erwin Bosman, Myblues.eu
Po krachu na giełdzie w 1929 i wybuchu Wielkiego Kryzysu, blues nie był już taki sam, jak dawniej. Wytwórnie płytowe, podobnie jak inne przedsiębiorstwa, musiały ograniczyć produkcję o ponad 95%. Dla bluesa i rynku czarnej muzyki był to ciężki cios. Jeśli mimo przeciwności blues miał przetrwać, konieczna była adaptacja. Co zaskakujące, blues prawie wcale nie poświęcał uwagi przyczynom spustoszeń, jakie dotknęły społeczeństwo w latach Wielkiego Kryzysu. Bluesmani niechętnie śpiewali o nędzy i rozpadzie więzi społecznych, ich muzyka nabrała za to wyraźnie religijnego charakteru, jak gdyby ukojenia szukać można było jedynie w niebie.
Kiedy w 1930 Bukka White (Booker T. Washington White) przyjechał do Memphis na zaproszenie Ralpha Limbo, łowny talentów pracującego dla wytwórni Victor, poproszono go o nagr ...więcej... |
|
|
[0] komentarzy
skomentuj
|
|
Twój komentarz zostanie dodany po zaakceptowaniu przez moderatora
|
| |
|
|
|
AFROAMERYKANIE W PIERWSZYCH DNIACH RADIA
| Autor: administrator, 2012-03-12 01:29:59 |
 AFROAMERYKANIE W PIERWSZYCH DNIACH RADIA
by Prof. Donna Halper, Lesley University, Cambridge MA
Skoro jeden obraz wart jest tysiąca słów, ilustracje w większości podręczników historii mediów zdają się dowodzić, że wszyscy prominentni gracze kiełkującej branży radiowej byli mężczyznami rasy białej. Gdyby jednak przyjąć ten punkt widzenia, przeoczyłoby się jedną, niezmiernie istotną kwestię: większość owych pionierów i wynalazców działała w ramach wielkich korporacji (takich jak Radio Corporation of America, General Electric czy Westinghouse), dla których pracowali najlepsi w kraju fachowcy od reklamy. Pozostali, nie mniej utalentowani i warci uwagi pionierzy (zarówno biali mężczyźni, jak i kobiety, czy reprezentanci mniejszości etnicznych) nie mogli sobie pozwolić ani na kosztowne sesje zdjęciowe, ani na rozsyłanie imponujących press-kitów. Wynalazcy z małych ...więcej... |
|
|
[0] komentarzy
skomentuj
|
|
Twój komentarz zostanie dodany po zaakceptowaniu przez moderatora
|
| |
|
|
|
BLUES ROZSADZA LAMPY RADIOLI
| Autor: administrator, 2012-03-09 12:56:50 |
 BLUES ROZSADZA LAMPY RADIOLI
by Erwin Bosman, Myblues.eu
“Blues rozsadza lampy radioli” (radiolami RCA nazywało swoje pierwsze radioodbiorniki). Tak mógłby brzmieć nagłówek jednego z artykułów „Chicago Defender” z 1922 roku. „Od kiedy zaobserwowano, że donośny, piskliwy głos niektórych country bluesowych artystów niszczy delikatną aparaturę radiową, bluesmanom zakazano występów w eterze” – pisano by dalej.
To oczywiście żart. Blues nie zniknął z radia z tego powodu. Żartem nie jest jednak wzmianka o pękaniu lamp. Jak ironicznie zaobserwował D.E. Kyvig, parametry pierwszych radioodbiorników wywierały niemały wpływ na kształt ówczesnej muzyki. Techniczne ograniczenia stymulowały rozwój „crooningu” – wysokie soprany i inne donośne dźwięki powodowały pękanie lamp wczesnych odbiorników radiowy ...więcej... |
|
|
[0] komentarzy
skomentuj
|
|
Twój komentarz zostanie dodany po zaakceptowaniu przez moderatora
|
| |
|
|
|
JAK BLUES URATOWAŁ PRZEMYSŁ PŁYTOWY
| Autor: administrator, 2012-03-08 13:01:44 |
 JAK BLUES URATOWAŁ PRZEMYSŁ PŁYTOWY
by Erwin Bosman, Myblues.eu
Choć tytuł artykułu ma z założenia prowokować, istnieją argumenty przemawiające za tym, że promocja i dystrybucja płyt bluesowych była częścią strategii marketingowej, która pomogła przemysłowi płytowemu przetrwać lata 20-te.
Lata 20-te były dekadą gwałtownych przemian społeczno-technologicznych. Za wyjątkiem krótkiego okresu recesji w pierwszych latach dekady i kolejnego w 1924, był to okres ekonomicznego boomu. Do pewnego stopnia można go porównać z okresem technologicznej prosperity, jakiej wszyscy doświadczyliśmy pod koniec XX wieku. Intensywnie rozwijały się środki komunikacji (drogi, przemysł samochodowy), a na początku dekady świat zaczęło podbijać radio. Jego sukcesy przyprawiły kompanie płytowe o drżenie. Konieczne stały się skuteczniejsze metody konkurowania z nowym sposobem ...więcej... |
|
|
[0] komentarzy
skomentuj
|
|
Twój komentarz zostanie dodany po zaakceptowaniu przez moderatora
|
| |
|
|
|
JOINT VENTURE
| Autor: administrator, 2012-03-01 21:08:27 |
 JOINT VENTURE
by Margie Goldsmith
Juke-jointy Południa mają już ponad sto lat, ale wciąż gwarantują dobrą zabawę.
„Blues nie ma koloru” mawia Henry Gipson, znany jako Gip, ponad osiemdziesięcioletni właściciel Gip’s Place z Bessemer w Alabamie. Jego juke-joint stoi na takim odludziu, że znalezienie go jest praktycznie niemożliwe nawet przy szczegółowych wskazówkach. Pewnie błądziłabym do dziś, gdyby nie zlitował się nade mną właściciel pick-up’a, o którego o mało co nie rozbiłam wynajętego wozu.
Pojechałam na Południe w poszukiwaniu autentycznego juke-jointu, walącej się budy, w której miejscowi muzycy grają bluesa zrodzonego na pobliskich polach bawełny, miejsca gdzie nadal popija się bimber, bo właściciele nie mają licencji na wyszynk, a goście czują się jak w domu, choćby widzieli się pierwszy raz. Powiedzia ...więcej... |
|
|
[0] komentarzy
skomentuj
|
|
Twój komentarz zostanie dodany po zaakceptowaniu przez moderatora
|
| |
|
|
|
KEEPING THE BLUES ALIVE DLA RED’S LOUNGE
| Autor: administrator, 2012-02-29 12:00:23 |
 KEEPING THE BLUES ALIVE DLA RED’S LOUNGE
Red Paden, właściciel w jednego z ostatnich juke-jointów w Delcie Mississippi, prowadzenie baru ma we krwi. Juke-joint prowadził już jego wuj. To on zaraził Reda miłością do bluesa i dobrego bourbona. Red i jego przyjaciel Big Jack Johnson spędzili nad nim niejeden wieczór, wspominając czasy, kiedy gośćmi Red’s Lounge byli czarni farmerzy, a na tyłach baru całe noce grało się w pokera. Poznali się 50 lat temu, kiedy cała okolica żyła z uprawy bawełny i trzciny cukrowej. Biali napływali do klubu stopniowo. W latach 70-tych widywało się ich rzadko. Przybywali z Europy w pojedynkę lub małymi grupkami. W Clarksdale, mieście Sona House’a i Johna Lee Hookera, poszukiwali śladów wielkich bluesmanów.
Z biegiem lat czarnych gości ubywało. Stali bywalcy starzeli się i umierali albo wyjeżdżali w poszukiwaniu pr ...więcej... |
|
|
[0] komentarzy
skomentuj
|
|
Twój komentarz zostanie dodany po zaakceptowaniu przez moderatora
|
| |
|
|
|
|
<<
(315 dokumentów/strona 4 z 40/dokumenty 25-32)
>>
|
| | |
|
Dziś jest: 2024-04-19 | | 96 lat temu... | | 1928.04.19. w Paryżu w grecko-żydowskiej rodzinie ur. się Alexis Korner, muzyk i wpływowy dziennikarz, główna postać brytyjskiej sceny lat 60-tych, ojciec brytyjskiego bluesa.
| | | |  |
| | 126 lat temu... | | 1898.04.19 w Georgii ur. się Peter Joe ''Doctor''Clayton, popularny w latach 30-tych wokalista bluesowy. Występował z Robert Lockwoodem i Sunnyland Slimem. Zm. 07.01.1947 | | | |  |
| | 82 lat temu... | | 1942.04.19 w Fatfield w Wielkiej Brytanii ur. się Alan Price, brytyjski klawiszowiec, jeden z założycieli kultowej grupy The Animals.
| | | |  | |
|
Aktualnie: "Prisoners at the Ramsey and Retrieve State Farms, Texas - Negro Prison Camp Worksongs - You Got To Hurry"
